نشسته ام بنویسم غزل غزل گِله ها را
غزل غزل گِله هارا...حدیث فاصله ها را
حدیث فاصله ها را بگویم و بنشانم
شرار مانده به جا از عبور قافله ها را
عبور قافله ها را بیا بیا به نظاره
بگیر خط عروج تبار یکدله ها را
تبار یکدله ها را چه نامی و چه نشانی؟
که داده اند به نام و نشانه فیصله ها را
نشان فیصله ها رابگو چگونه بیابد
دلی که طی ننموده فراز مرحله ها را
فراز مرحله ها را؟! زَهی تَوهّم باطل!
که هر کسی نبرد پی رهایی از تَله ها را
رهایی از تله ها راخودت نشان دلم ده
که حل نمی کند این دل چنین معادله ها را
چنین معادله ها را چنین مسائل مشکل
مجادلات نفسگیر و این مقابله ها را
و این مقابله ها را رسان به فتح نهایی
رسان به اوج شکوهش قنوت نافله ها را
قنوت نافله ها را رَهان زغصه که دارد
هوای ظهر کمیل و غروب حنظله هارا
"طائف"
پ ن : سروده شده در ۲۴ اسفند ۹۲
روزی که..... قافله رفت و من از همسفران جا ماندم. )):