تقدیم به دوستان عزیزم محمدرضا شایسته فرد، مصطفی ابراهیمی، فربد ذبیحیان و مجید احسنی.
جانم به تو و به عزم فولادی تو
غم رفت و رسید موسم شادی تو
امشب بر و بچه ها چنین میگویند
شایسته مبارک است دامادی تو
باید ره عشاق بپوییم همه
از مهر و وفا نشانه جوییم همه
امشب که بساط شادمانی جور است
تبریک به مصطفی بگوییم همه
بنویسم از آنکه بیخود از خود باشد
بس مارگزیده از تجرد باشد
گویند فرار مغزها با همسر
از بعد فرید کار فربد باشد
یارب به ندار زار ، مالی برسان
بر هرچه خراب حال، حالی برسان
حالا که همه حاجت خود می گیرند
از بهر مجید هم عیالی برسان
”طائف”
ما معصیتیم و ابر غفرانی تو
ما جمله کویر تشنه، بارانی تو
با یک دو دلیل می شود ثابت کرد
خورشید تر از شمس جمارانی تو
”طائف"
ممکن نمود شوت تو بُرد محال را
کردیم با گُل تو بسی عشق و حال را
هر جا که می روی همه گویند اینچنین:
ای نازم این تعصب سید جلال را
"طائف"