عسل تلخ...

ناخـواسته شد مـرتکـب قتل دل مـن

آنگـونه کـه افـتاد به جـان غـزل من

با تیشه ی نقدش همـه شعر مرا ریخت

احساس من، اندیشه من، حرف دل من

کانونِ توجـه شد و افسـوس نگـردید

یک چشم، تماشاگـر عکس العمل من

جوشیدم و قُل قُل زدم از بسکه اثرکرد

"بسم الله" او بیشتر از "چـارقل" من

من شَهد سرودم ولی از بخت بدم رفت

درکام هـمه تلخـی قـند و عسـل من

بیچاره ندانست که نانش غـزل ماست

بگـذار به جایی برسـد از قـِبـل مـن

بگـذار که پیـروز شـود نقـد نحیفش

بگـذار که مغـلوب شـود شعر یل من

"طائف"