خیلی به گردنم حق داشت، اما گمان کنم بارمنتی که آن سیلی بر گُرده ام انداخت بیشتر از ما بقی بود....خدا رحمت کند آن آفتابی که چارشنبه شبها در خیابان ایران، انتهای کوچه ملکی یک ساعتی طلوع میکرد....آقا مجتبی را میگویم... خودم از منبع فیضش شنیدم که میگفت گاهی اوقات سیلی ها اثر سازنده دارند.
بله گاهی اوقات می طلبد انسان یکی را پیدا کند و بگوید یک سیلی مردانه مرا بزن که بدجور سیلی لازمم...
پ ن : چندی بوَد که سیلی مردانم آرزوست.