یادش بخیر اولین سفر کربلا

من از حوالی دشتی عجیب می آیم

ز سرزمین فراز و نشیب می آیم

ز بارگاه جنون و شکیب می آیم

زکربلای حسین غریب می آیم

من از زیارت شیب الخضیب آمده ام

زآستانه جسمی سلیب آمده ام

هزار شکر شدم زائر سرای حسین

هزار بار پدر مادرم فدای حیسن

گرفت دست مرا عاقبت دعای حسین

شدم کبوتر ایوان با صفای حسین

اگر چه بی سر و پایم گدای اربابم

نمی زنم نفسی جز برای اربابم

بدم ولی به خدا غرق شور و احساسم

همیشه مست شمیم عصاره یاسم

به روضه های علمدار عجیب حساسم

چقدر تشنه پایین پای عباسم

به یاد فرق شکسته به یاد مشک و علم

به یاد روضه جانسوز دست های قلم

دمی نمی رود از یاد آن شب جمعه

چه آتشی به دل افتاد آن شب جمعه

درست لحظه میعاد آن شب جمعه

میان آن همه فریاد آن شب جمعه

صدای ضجه ای از قتلگه زبانه کشید

شرر به عالم ازاین آه مادرانه کشید

هنوز در دل گودال معرکه بر پاست

هنوز شمر حرامی به سینه مولاست

هنوز دشنه به حلقوم سید الشهداست

هنوز نیزه به پهلوی یوسف زهراست

هنوز لطمه به رخساره می زند زینب

هنوز ناله زینب چنین بود بر لب

کجایی ای ابوفاضل برس به داد حسین

بیا که در دل گودال خون فتاده حسین

به زیر چکمه چندین حرامزاده حسین

امید آخر خود را زدست داده حسین

خدا به همرهت ای نازنین برادرمن

به خون شناور من ای عزیز مادر من

 "طائف"

پ ن: شهریور 92 بود....با مصطفی ابراهیمی و مجید احسنی رفتیم....یادش بخیر.